Jarig

... en voordat je het weet ben je dan ineens weer jarig.

Nu hoeft dat niet zo persé van mij gevierd te worden. In de regel is het jopje drukker dan de visite dus daarom houd ik het ook het liefst zo kort mogelijk. Niet dat ik niet van gezelligheid houd.  Ben dol op gezelligheid. Maar dan zonder het zweetindebilnaadrennen met hapjes en drankjes en wat dies meer zij.  Aan rondrennen heb ik nog nooit enige vorm van gezelligheid kunnen ontdekken.
Dus kort:
Van half vier tot zes  schenk ik vrolijk thee en koffie, serveer een eigengemaakt baksel en dan is de koek, in dit geval de cake, op. ( De meeste mensen doe je trouwens ook geen plezier met verjaardagen, geld uitgeven voor een kadootje waarvan je niet zeker weet of het ergens op een kelderplankje komt te liggen, dan  dat lange zitten en geanimeerd een gesprekje aan de gang houden... 't  is eigenlijk ook best jaren '80 ...  Bij mij hoeven ze trouwens geen kadootje mee te nemen, nou vooruit een pak hondenkoekjes is altijd goed. )
Dan is is het tijd om uit waaien op 't strand, grote liefde mee en genieten van rust, zoute lucht en zonsondergang. 

Geloei

Van de koeien naar de kippen: wederom een ( vorm van ) vogelgriep in Ennel. Dus ophokken. Ook al is het geen gevaarlijke vorm van. De overheid waarschuwt maar weer eens extra. Code orange voor de tokkies.
Ook hobby pluimveehouders wordt het aangeraden herstel opgelegd.
Misschien kunnen we beter maar preventief met mondkapjes gaan lopen want alle lucht herstel uitlaatgassen ( daar vallen zweetsokken trouwens ook onder ) zijn of kunnen schadelijk zijn voor onze gezondheid.

En dan de zege van Tr(i)ump(h).
Tja, het zat al gedeeltelijk in zijn naam, dacht ik toen ik het nieuws hoorde.
Verbaasd was ik niet, Amerika is een haantjesland ( om in kippentermen te blijven ) vol vreemde vogels , daar kan echt iedereen zijn (natte) droom verwezenlijken. Kennelijk. Het wordt moeilijker als je geen haantje bent. En Clinton is een chickie, geen domme , maar toch. Misschien was het slimmer geweest als Oprah W een gooi had gedaan naar het WH, maar dat is zomaar een gedachte mijnerzijds.

Tja,  Als een acteur ( Ronald Reagan ) president kan worden, kan een zakenman het óók.

01-11-2015

Naast therapie-hond is Beauty een grote hulp om ernstig zieke duinkonijntjes uit hun lijden te helpen. Haar goede neus en gehoor zijn fantastische middelen om ( zieke ) konijnen op te sporen, ze helpt ze snel uit hun lijdensweg door middel van haar krachtige beet. Het dode konijn wordt door mij netjes toegedekt met zand, een soort laatste eer en uit het zicht van toeristen.

De Mixomatose heeft dit jaar onnoemlijk veel slachtoffers gemaakt, het is een waar slachtveld in onze duinen. Mixomatose is een lange lijdensweg voor besmette konijnen, hun ogen worden snotterig en ze krijgen dikke opgezwollen lippen wat het eten en drinken bemoeilijkt. En langzaamaan worden ze blind, ze raken ze gedesoriënteerd en krijgen tot slot longontsteking. Het kan wel twee weken ( of langer ) duren voor ze - ernstig ondervoed - overlijden.

53.000 euro

Als zijn leven bespaard was gebleven hadden veel vluchtelingen van zijn bloedgeld eten gehad. ‪#‎wasteoflife‬

Duitse jager doodt een van grootste olifanten

HARARE - Een van de grootste olifanten die ooit is gezien in Zimbabwe, is gedood door een Duitse jager. Amper drie maanden nadat de wereld zijn afschuw uitsprak over de jachtfoto's van de gedode leeuw Cecil, poseert de Duitser trots naast de veertig tot zestig jaar oude gigant. Alleen al de slagtanden van de olifant wogen samen 54 kilo.

De dikhuid werd doodgeschoten op 8 oktober tijdens een particuliere jachtpartij in het nationale park Gonarezhou in Zimbabwe. De Duitser nam deel aan een jachtexpeditie van drie weken, waarbij het doel was de Grote Vijf te doden: olifanten, luipaarden, leeuwen, buffels en neushoorns. Kosten: 53.000 euro.
Jachtwebsites in de wereld loven de Duitser, die volgens kenners de grootste olifant heeft gedood in bijna dertig jaar.
Natuurbeschermers en de organisatoren van safari's uitten echter hun woede, omdat de olifant een uniek dier was dat voor iedereen te zien had moeten blijven.
De olifant was niet bekend in het gebied en is mogelijk afkomstig uit het Zuid-Afrikaanse nationale park Kruger.

Bron: Telegraaf 16102015

Ik mis je zo...

Ik mis je zo ....

Scooby , 20.02.2004 - 24.07.2015

                       

Yiiiihaaaa!

West-Terschelling is veranderd in West(ern) City met Saloons,  Drugstores,  Steakhouses en een hoop Bluegrass en Country.  En ja, trek je dansjurk maar aan, zet je hoed maar op ' and dance the Line '. 
Op 't Groene Strand spectaculaire paardenshows. Cowboys, indianen , cancan dansers, paarden, knallende lasso's en vuurwerk. Oogstrelend en adembenemend spannend.

Bijschrift toevoegen

Ik schrijf zondagochtend  01.36 uur. 

Buiten is het nu 19 graden, een stuk aangenamer dan binnen: 24,5...
Ik sta in de deuropening en kijk omhoog en zie een mistige ster.  Ik adem diep in ... de geur van rijpe kraaienbessen en nat zeewier, het zwoele briesje.. ..het geheel prikkelt mijn zinnen.
De natuur die zie je niet alleen, die ruik je, die hoor je, die voel je. Die proef je.
Zout op je huid, zout op je lippen.
Op de achtergrond hoor ik het zachte getokkel van een banjo.
Mijn laatste aanschaf  'The Gospel Collection'  draait achttien versjes in een uur. Johny Cash zingt over 'the greatest cowboy of them all ' ... Johny Cash over Jesus Christ . Grappig dat ze allebei dezelfde initialen hebben.( Ze lijken ook wel op elkaar, allebei behoorlijk temperamentvol ) . 
Hoe Jezus zingt kan ik alleen maar raden maar ik hou van die 'smokey voice' van Cash.
Dit  westernweekend doet me een beetje denken aan die temperamentvolle rockdominee van een paar weken terug , hij en zijn U2two band knalden ook behoorlijk in de zondagsdienst. ( Tussen haakjes, U2 heeft ook nummers van Cash.)West en de wijde omtrek schudde op haar grondvesten.  

Mooi om te zien hoe West een aanlegplaats is geworden, niet alleen voor boten en badgasten maar ook voor rockdominees, vuurvreters, cowboys en indianen.  Welk gezindte je ook hebt, alles is best in ons eigen 'Wild West '.
Yiiihaaaa!
 


 

Maat

Soms komt er van Bloggen helemaal niks, gewoon omdat je er de tijd  niet voor hebt. Omdat er twee Belarussische kinderen je huis overhoop halen voor een maand, omdat er veel werk aan de winkel is vanwege binnenshuizige-schilderklussen , omdat er schrijfwerk wacht wat voorrang heeft en er  - even snel -  ook nog overzeese zaken geregeld moeten worden. En dat alles tussendoor en tegelijk.
De regelmaat was - behalve de kinderzaken - ver te zoeken. Mijn agenda was een verloren maat - ergens lag hij te stoffen onder sprookjesboeken en voetbalkleertjes.
Gelukkig hangt de kalender altijd op zijn plaats. Maar dagen werden al snel weken en zo was er weer een maand voorbij....

Vandaag: het weer is uit zijn ritme en we hebben herfst in plaats van lente.
Een zuidwester trekt over mijn zandplaat en laat mateloos takken zwiepen en zwaaien, golven beuken, en regen spoelen.Tot vanavond zeven uur. Toen werd het droog. Eindelijk.
Dus hup: met ons twee naar de zee.  Altijd fijn: uitwaaien en zilte lucht snuiven.

Gelukkig is bij zee altijd regelmaat: na eb komt vloed.
Een geruststellende gedachte : bij de zee komt alles op tijd.

Mijn Maat 

Rokjesdag

Het is vandaag dan wel geen rokjesdag, maar bij deze roep ik um uit tot 'stoere kuiten-dag '

En natuurlijk kreeg deze het ook op zijn heupen..........

Ondergetekende wacht nog wel even een paar weken.........


Met zilte groet, Salty

Geluk maak je zelf

Vandaag lekker wezen milieujutten op 't Groene Strand met Meindert & Guus, zonnetje erbij en een fijn briesje.. hond mee... #gelukmaakjezelf


Natuurlijk misten we Allard.

Droomwandeling #2

I walked a long way

to find a resting place...

to meet a  friendly face...

to still my thirst

in a thrilling gush

and at least....a relaxing hush.

            

Arturo

Vandaag begint de tweet-  for -  free aktie voor Arturo. #Tweet4Arturo

Een ijsbeer die onder erbarmelijke omstandigheden (klik)wordt vast gehouden in een dierentuin in Argentinië, waar hij wegkwijnt.

Ik pleit sowieso voor een afschaffing van wilde dieren in dierentuinen, waarvan het woordje tuin erg miserable klinkt. Het zijn gewoon gevangenissen waarin ze zitten. En het volk maar aapjes kijken.
Wilde dieren horen in hun eigen habitat, en dat zijn wij, de mens, wel heel erg vergeten.
Straks weer met kerst circussen vol  dansende olifanten en  gekooide tijgers.  Bah, bah bah.  Hoe is ons brein zo vervormd geraakt dat we geen enkel respect meer hebben voor hoe een wild dier hoort te zijn: niet  balancerend op een barkruk, of in een kooi. Helaas gaan hele volkstammen hun domme neus achterna en betalen grif voor een circuskaartje om een uur lang te genieten van het onderdanig maken van wilde dieren. 
Terug naar Arturo.  Vanavond begint de aktie voor zijn vrijlating, het heet storm4Arturo.
Ik tweet voor hem en probeer via andere wegen mensen te bewegen die voor zijn vrijlating kunnen zorgen. Hopelijk is het nog niet te laat.

 Arturo staat ook in de Wikipedia : Arturo Wikipedia (klik)

Loeigoed

Nou nou nou... heel twitter staat er vol mee en ook op het smoelenboek zie je overal foto's.  SBS-zwets wijdt er een item aan en zelfs hele krantenpagina's worden er aan gewijd.
Wel toepasselijk,  dat geweid. Waar ik het over heb??
Nou over ditte:

Ik snap die zogenaamde goedbedoelde ophef niet. Ik bedoel: een koe is een buitendier, ze worden weliswaar ook binnen gehouden maar dat is meer om praktische redenen ( vooral tijd die je kwijt bent om de koeien naar buiten te drijven  ná het melken en voeren en weer op te halen  vóór het melken, en heel veel boeren gebruiken hun land liever voor aardappels en grasteelt dan dat het stuk gelopen wordt door onze vierpotige melkleveranciers )
Maar een koe kan net als een paard, gewoon het hele jaar buiten zijn.  Overdag sowieso, extreem weer daargelaten.  Er zijn zelfs boeren, voornamelijk andersdenkenden en /of nomadenstammen die hun koei ook rustig 's nachts buiten laten.  Kunnen ze tegen.  Zijn ze koe voor.
Maarja, oude wijsheden hebben moeten wijken voor hedendaagse werkwijzen .En geld. Zulks noemen ze ook wel in de wandelgangen vooruitgang.  Het is voornamelijk de gang van de boeren politiek die dan vooruit gaat want als je het de koe vraagt, staat ze liever in de buitenlucht en met haar hoeven op het gras dan op het harde betonnen rooster en rubbereren ligmat. Maarja, niemand vraagt de koe wat.  Het enige wat gevraagd wordt zijn de opbrengsten en een passend loon voor de  'boerenarbeid '.  Wat tegenwoordig steeds vaker door robots wordt overgenomen. Dat is zakelijk voordeliger, minder menskracht nodig, de boer meer vrije tijd c.q. niet gebonden aan ouderwetse melktijden.
Maar vooral ook killer.
De verzakelijking van een oud ambacht. De koe is zo letterlijk een melk-koe geworden.
Een kennis van 'mijn' boer heeft zo'n megastal. Over de tweehonderd koei (!)  en het streven is vierhonderd.  Die komen dus niet meer buiten. Geen tijd en geen land voor. Die komen alleen nog buiten als ze - uitgemolken - de veewagen instappen om na zes jaar gevangenschap naar de slachterij gaan.


Bij  'mijn' boer gaan de koeien het hele jaar door naar buiten ( extreem weer uitgezonderd ) en da's loeigoed. Sterker: tegenwoordig is dat prijzenswaardig. Maar eigenlijk is het doodnormaal. Maar ja, waar zie je dat tegenwoordig nog?  Ik ken geen één boer in míjn nabije omgeving die zijn koeien zomer én winter, ofwel alle 4 seizoenen,  naar buiten laat gaan.
Neen, het voorjaar wordt daar voor gebruikt. Zo schattig naast al die lammetjes in de wei, ook de koe zo blij-blij-blij...
Duh.

Al die media- ophef over dat de koe nu de wei in gaat  vind ik  #kouwedrukte 
Iedere koe hoort m.i. buiten in de wei.  En dan het héle jaar door.  Zoals moeder natuur het heeft bedoeld. 
Op een enkeling na, zijn we daar met zijn allen helaas al ver van afgedwaald. Van moeder Natuur.
Daar zouden we ons best eens wat druk over mogen maken.  En dan niet koud, kil en zakelijk maar warmbloedig gepassioneerd.

Laika

Dan blijkt maar weer eens hoe idioot de mensheid is.... We menen dat we verstand hebben, maar zolang de dieren nog lijden onder onze aanwezigheid (#klik) zijn we niets meer dan leeghoofdige egoïsten.

Helaas is er sinds 1988 niet veel veranderd. Megastallen, plofkippen, kiloknallers, bont(e) mode en dierproeven, dit alles onder het mom ' dieren dienen de mensheid'.
Bah! De naam 'mens' zijn we in deze toch zo verrekte onwaardig.

Beestachtig

En toen waren er nog maar 3. Haantje de Voorste, Tweetie en Trije ( fries voor 3 )

De resten van Vyfke zijn gevonden, maar Quatro'tje is onzichtbaar verdwenen.
Gisteren toen ik thuis kwam waren ze er nog allemaal. Maar in één nacht kun je de helft van je veestapel verliezen... op beestachtige wijze... ( vermoedelijk een !-Q$U^t-!-kat want een roofvogel begeeft zich niet tussen hekwerk en de stengels van de rozebottel )

Eerst Scooby doodziek vanwege een infectie-aanval ( hoge koorts , diarree en veel te hoge hartslag )  die gelukkig met een paardenmiddel en een kuur van 10 dagen Amorax er boven op krabbelt, en vanochtend dus twee Chabo-kippetjes kwijt...


Zoals de meeste lezers onder jullie weten , gun ik mijn dieren veel vrijheid. Mijn honden hebben alle ruimte in en om het huis, bos en strand en in de achtertuin. Mijn kippetjes lopen los.
Een vogel hoort niet in een kooi is mijn insteek,  en aangezien een kip een vogel is, leven ze hier in alle vrijheid.

Een schrale troost is dat ze in elk geval een goed en vrij leventje hebben gehad sinds de komst van zomer 2012.
Maar ik had ze graag  wat langer gehad.

P(e)rik (k)el (en)

Woensdagavond laat, een uurtje of half elf...

Het ene moment zit ik nog gezellig aan de telefoon, het andere moment zit ik tegen het plafond aan. Van de schrik. Uit het niets een gekerm en gepiep van Bopseflopsie .Geen idee wat er gaande is, maar dat er pijn en paniek is, is duidelijk. Ik breek het gesprek abrupt af en vlieg naar Boby.
Met wankele pootjes, een kromme rug en een opgezette buik zoekt hij wanhopig zijn draai op de bank, vindt deze niet, valt er vervolgens af met grote schrik-ogen en een hijgend bekje. Dit is foute boel.
Kromme rug en opgezette buik, er moet dus kennelijk ergens een enorme pijnprikkel zijn, dorsaal of in zijn abdomen. Maar wat? Ik besluit de dierenarts te bellen. Gelukkig kan ik meteen komen,  alleen moet ik eerst nog een auto met chauffeur zien te regelen. Knollekes nog an toe, dan mis ik mijn karretje toch hoor!! Gelukkig is de eerste die ik bel meteen paraat om te komen, ik loop alvast naar buiten met Boby op mijn armen. Binnen 5 minuten staat er een ronkende auto voor mijn deur.  Boby spartelt heftig tegen en uit angst en pijn trapt hij met zijn scherpe nagels diepe bloederige krassen in mijn benen. Maar op dat moment voel ik niks. Adrenaline genoeg om het te laten gaan.
In no-time zijn we bij de dierenarts. Boby komt op de onderzoekstafel en wordt van alle kanten beklopt en bekeken, temperatuur is goed, dus geen ontsteking of koorts.
Zijn hartje is niet helemaal oké, de dierenarts constateert een achteruitgang  en een zwaardere ruis.
Op het moment dat  zijn rug wordt onderzocht kermt hij het weer uit. Dan komt gelukkig de aap uit de mouw: een zenuwbeknelling.  Na een injectie met vloeibare pijnstiller is na 1 minuut het gekerm weg. Boby schuift plat op zijn buik onderuit en valt in de rust. De pijnstiller doet zijn werk dus naar behoren.
Met het advies om hem de komende dagen aan de pijnstiller te houden en hem in de rust te houden gaan we een half uur later weer naar huis.

Thuis gekomen loopt hij meteen naar de bank, ik til hem er op en binnen 5 minuten ligt hij heerlijk te ronken.

Vrouwtje doet daar wat langer over.  Met óm het uur er uit om te kijken of alles oké is met de lieve kleine keutel, verdwijnt de nacht ongezien.

Om tien voor zes in de ochtend een sms-je. 'Hoe het met de hond gaat? ' , vraagt een lieve vriend.
'n Beetje appeltje-gaar kijk ik naar buiten en zie dat sneeuwvlokjes de zwarte wereld van een wit dekentje voorziet.
Klaar voor een dagje milieujutten ben ik niet echt, en zeker niet om 4 uur lang door een soort sneeuwwoestijn te banjeren. Maar eerst maar op fietse, 8 km door een donkere nacht met stevige koude wind naar West. Dan vervolgens ( met stevige koude oostenwind )  weer 8 km terug naar Formerum aan Zee, met het enige verschil : 37 kompanen.
Voor de leuk en/of romantiek worden we onderweg voor een tweede keer verrast met een sneeuw- en hagelbui. Merry Christmas!
Op 't strand krijg ik na een uurtje de man met de hamer op bezoek.  Drie dagen milieujutten , sjouwen met zakken, marathons fietsen ofwel het  'heen en weer' krijgen én korte nachtjes vragen hun tol.
Gelukkig is er meneer Cor van Rijkswaterstaat, bij hem kan ik efkes een uurtje in een warme auto zitten.
En kunnen mijn voeten en handen ontdooien.

Na morgen ben ik voorlopig uitgejut.
En 'n romantische strandwandeling Valentijn of niet  zit er wat mij betreft voorlopig even niet in. Sterker:
Ik denk dat ik de komende weken een winterslaap ga houden.

3 x Niks

Sneeuwpret is niet voor iedereen weggelegd .... familie Kakel-Kukel vindt het maar drie keer niks.
Sneeuwpret? Hoe bedoel je?  Een kouwe snavel en bevroren poten zul je bedoelen....
Én een kouwe kont.... :S
't Zijn net mensen.

'Doe-Weekend'

Zoals het er nu uitziet heb ik de komende drie dagen even vrij. Nouja vrij. Dat wil zeggen: ik hoef niet naar mijn werk. De dagen zélf zijn alweer ingepland met een bezoekje aan de dierenarts want: Bopseflops heeft een rare bult in zijn lies, loopt moeilijk en likt er steeds aan. Dus daar zit iets wat er niet hoort en we gaan uitvogelen wat dat is. Dan een bezoekje aan de Bieb want ben al over datum ( nouja niet ík,  maar mijn leenboeken ) en een bezoekje aan de supermarkt want koelkast leeg. Tot slot een bezoekje aan dinnetje. Dat laatste is het leukst want ze is gewoon leuk. Niets ten nadele van de (inval-) dierenarts hoor, dat is ook een leukerd  // helaas getrouwd -dat dan weer wel //  maar in de regel heb ik het gewoon niet zo op witte jassen. 

Die drie vrije dagen zullen dus heul snel om zijn, vermoed ik zo.  Eigenlijk moet ik van alles doen. Een soort doe-weekend. Not as usual met bergschoenen aan ergens in de Ardennen  op de Boschplaat of  hangend aan een Bungy-touw boven een rivier in the middle of nowhere zolderluik waarvan de vliso-trap het zojuist heeft begeven,  maar, 't heeft er wel wat van weg. Een leuk Doe-Weekend.
Het aftellen is eigenlijk nu al begonnen bedenk ik me ineens. Laat ik dus dan nu maar meteen beginnen met genieten.

U wordt door mij ook een héul fijn weekend toegewenst. Of het nu ook drie of twee vrije dagen zijn . Of misschien maar één vrije dag.
Maar dat u vooral mag genieten. Doen hoor.

Just pretty 2

De blik van Scooby is altijd waakzaam op het strand, of kan ik beter zeggen zijn neus?
Tijdens de zomer komen er altijd van die heerlijke geuren langs, variërend van verleidelijke verse friet tot zalige,  zilte dode zeehond....


Life's like a box of chocolates , you never know what you're gonna  find get ;)

Just pretty

Het is alweer even geleden dat ik deze foto van Boby ( met 1 b in het midden , ja ) heb genomen, kwam 'm toevallig tegen bij het resetten van mijn praatapparaat annex fotocamera ;)
Vind 'm zelf wel aardig gelukt voor een overjarig gsm, want 8 jaar oud. 
Maar misschien - en dat is nog wel waarschijnlijker -  vind ik 'm gewoon mooi omdat dat lieve diertje er op staat.

Roomservice

Blauwtje de Tweede is broeds, ze heeft zin in een nestje en dat is overduidelijk.
Sinds gisteren is ze niet meer van haar nest te krijgen. Dus krijgt ze roomservice .
Hapje en drankje worden op bed gebracht zodat madam rustig haar taak kan doen. Ben nu al nieuwsgierig hoeveel eieren ze heeft verzameld.