Kennis X kwam langs op de fiets en vol trots liet ze me zien wat ze
in haar fietstas had meegenomen. Een courgette uit eigen tuin. 'Ja, zei
ze 'hij is een beetje groot gegroeid want we waren drie weken op
vakantie en toen we terug kwamen was dit het resultaat'. Lachend keek ze
me aan, en vervolgde; 'Je kunt er altijd nog soep van maken '.
Ja,
ik geloof dat dat ook het enige was waar dat ding geschikt voor was.
Het leek wel een rugby-bal. Een gepokkelde rugby-bal maar dan groen.
's
Avonds nam ik het ding eens onderhanden , in één keer schillen zou niet
lukken dus dan maar een broodmes er bij. Hopsakee de kontjes er af.
De
rugbybal werd doelgericht in schijven gesplitst. Ik had een lekker
recept van Courgette Whiskeynette , courgette schijven gekarameliseerd
in zoete whiskeysaus.
In wat rijstolie bakte ik de schijven.
Nouja bakken...het leek er niet eens op want de substantie viel in
brokstukjes uiteen. Het leek wel een soort soppende swamp in mijn
pannetje. Wat een snert Courgette zeg!
Mistroostig keek ik in mijn pannetje. Of dit nog wat zou worden... ik had sterk mijn twijfels.
Ik
pakte een ander pan en vulde die met twee liter water. Soep was het al
bijna, dus soep zou het worden. Per slot heb ik ook nog een staafmixer.
( Lang leve die uitvinding ! )
De courgette ( wat er van over was , dat heet ) in de pan met water en brmmmmmmm met de staafmixer.
Ja leuk. Nu had ik een groene zee.
Hup, wat macaroni er bij ( bij gebrek aan vermicelli ) en laten koken.
Wat
hoort ook alweer in soep? Balletjes gehakt? Mwah ben niet zo van de
ballen. Soepvlees? Nee, niet in huis. Maar wacht, ik had nog wel een
pakje spekjes ( jaja, scharrelvlees ) in de diepvries.
Die maar
bakken dan. Zo gezegd zo gedaan. De soep soepte fleurig, de spekjes
bakten geurig. Na een minuut of wat vond ik het welletjes en gooide de
spekjes in de groene zee. Als ijsschotsen dreven ze rond. Het was best
een grappig gezicht als je je fantasie er wat bij losliet maar helaas
was die fantasie niet genoeg voor de smaak. Wàt een meuk.
Tja,
daar stond ik dan. Pan vol soep die eigenlijk wel in het slootje kon.
Maar dat ging me toch net ff te ver. Wat kan ik er nog van maken , dacht
ik bij mezelf. Het is groen....
In de olifantensupermarkt vond ik al snel wat ik zocht:pepers, spliterwten, wortel en ui. Blij fietste ik weer naar huis.
Niks weggooien van eten, er gewoon een andere draai aan geven en dan kan het best nog wel wat worden.
Thuisgekomen
waste ik de erwten en liet ze een uurtje koken in de courgette soep.
De groene zee werd nog groener. Hup nog een uitje er bij en een
winterpeen. Ziedaar: heerlijke snert.
Morgen komt boer John. Mag hij soep eten. Courgettesnert. Van die snert Courgette!
De Whiskey doen we dan wel als aperitief ;)
3 opmerkingen:
Ik heb met plezier dit 'snert' verhaal gelezen. Ik was niet eens aan die 'meuk' begonnen... Als er een groente is waar ik niks mee kan is het courgette, het heeft zo weinig eigen smaak dat je er wel iets bij moet doen om het eetbaar te maken. Ik zie het meer als vulmiddel.
Van niets iets maken is ook een kunst, andersom is vaak makkelijker.
Maarja Sjoerd, Courgette is om het in ' boer Marnix taal ' te zeggen: niks.
Maarja, Niks is ook iets. ( Volgens Marnix dan hè. #BZV )
Ik had nooit gedacht dat ik ooit weer van mijn herpes zou genezen, ik heb sinds juli vorig jaar herpes, tot ik op een dag op internet op zoek ga naar iemand die een getuigenis aflegt over hoe Dr. Ogala hem helpt zijn herpes te genezen met zijn natuurlijke kruidengeneeskunde, ik was zo verrast toen ik de getuigenis zag, en ik moet ook contact opnemen met de kruidendokter (Dr Ogala) via zijn e-mail die de dame aanraadde aan iedereen die ook hulp nodig zou kunnen hebben. Ik ben deze man van harte dankbaar omdat hij mijn gezondheid heeft hersteld en mij weer een gelukkig mens heeft gemaakt. Iedereen die mogelijk met hetzelfde probleem wordt geconfronteerd, dient vriendelijk contact op te nemen met Dr Ogala via e-mail: ogalasolutiontemple@gmail.com of WhatsApp +2349123794867
Een reactie posten