maandag

Woest, Wild en Ernst

Jaren geleden, in mijn woeste,  wilde meiden-tijd ,  zat ik in de klas met Huub . ( van der Lubbe, leadzanger bij De Dijk. )
Schrijfgek als ik was.
Ik wilde  me toeleggen op het schrijven van liedjes.
Dacht dat ik het wel in me had , aan ego geen gebrek...
Maarja, ik was woest en wild en meer gefocused op Huub dan op zijn lessen, althans: zijn singer-songwriter schrijverslessen.
Als woeste, wilde meid in de jaren '80 had ik zo'n beetje alle muziek van De Dijk, ik blèrde het van harte mee met de destijds knetterdure CD's uit mijn knetterdure  Sony CD-speler die ik destijds als één van eerste studenten in mijn studentenflat had staan.
De Dijk, daar draaide alles om.
Nog leuker werd het toen ze met enige regelmaat op mijn eiland kwamen optreden tijdens de Oud en Nieuw party's in  ' De Bras '.
De Dijk was tien keer leuker dan Doe Maar, wellicht kwam dat door de jaren.
Toen Doe Maar echt in was, was ik bakvis en ondanks hormonen en aanverwante toestanden geen interesse in hippe jongensbandjes. Wellicht nog nét iets te jong voor ze,  of omgekeerd: ik vond ze te oud voor mij.
Maar goed: De Dijk was anders, ik kwijlde bij teksten als  'Bloedend hart ',  'Als ze er niet is ' en dergelijke.
Vond het proza ten top, he-le-maal te gek man!
De teksten zijn nog steeds leuk, maar ze doen niet meer datgene wat ze destijds bewerkstelligden.
Daarentegen vond ik een oude liefde terug in de vorm van Ernst Jansz.
De jongen die ik vroeger te oud vond, vind ik nu he-le-maal te gek ( kun je dat nog zeggen met goed fatsoen als je 42 bent ?? )

Meer dan 'tig ' jaar na dato zit ik weer in de schoolbanken. Bakvis, puber en ( wilde ) woeste meid af, maar nog steeds student ( want ik wil blijven leren, mijn leven lang )
Dit keer bij Ernst Jansz
Tweeduizendonlangs.... Lezing:    'Zingen in je Moerstaal ', de diepte in over Nederlandse Liedteksten.


Je leerde me de schoonheid van het nederlandse lied ontdekken, je schreef dat het persoonlijke in de liedteksten belangrijk was , belangrijker dan  - destijds - het succes ( van Doe Maar. )
Mensen raken en laten nadenken... dat was en is wat voor jou telt.
In de voetsporen van Lennart en Boudewijn.
Niet het korte termijn succes, maar wel het persoonlijke van de mens  'an sich  '.

Succes is mooi, maar het diepere telt meer.
De mens achter het liedje.
Waar doe je 't voor. Nu.

Mensen iets meegeven, laten nadenken.

Het is jou wél gelukt. Bij een wilde ( niet meer zo woeste ) meid van 42.
Dank daarvoor.


you tube:  'Zolang '. Ernst Jansz.

1 opmerking:

Terpje zei

Grappig dat je bij Huub in de klas zat. Met Doe Maar had ik vroeger ook niet zo heel veel. Maar het is wel nostalgie, met pakkende teksten. Dat dat wat met je kan doen is zeker. N.a.v. een gebeurtenis afgelopen week had ik dat ook met een liedje.