You've got...

...a friend.

Geen mail, geen date, maar een goede vriend op bezoek.
Eén keer in de zoveel tijd komt mijn dierbare vriend even langs om vervolgens een nachtje te blijven slapen. Want dat heb je als je op een eiland woont: er gaat 's nachts geen boot terug.
Onze vriendschap beslaat al heel wat jaren en samen hebben we lief en leed gedeeld ( nee, nog net niet getrouwd ) , regen en zonneschijn, bergen en dalen, zelfs een hond.
Het is heerlijk om tijd met elkaar door te brengen, bij te praten. Echt even samen zijn is zo anders dan een babbel via de telefoon. Laat staan email.
'Tijd kun je niet maken maar wel nemen' , zei mijn moeder in haar wijsheid vroeger.
Dat is me altijd bij gebleven.
Ons leven gaat zo verdraaid snel, met alle technologie kunnen we nog steeds geen minuut er aan vast plakken. Ook al doet de wetenschap anders voor komen. We hebben meer tijd dan vroeger, onze weekends zijn langer, er is vakantie en toch: hoe vaak hoor je niet als je iets vraagt
' Ik heb geen tijd!'

Elkaar tegenkomen en samen de dag opendoen,
als het éven kan met het gouden sleuteltje van de liefde.
Op zijn minst met een kus,
met een schietgebedje
of een glimlach.
Elkaar hebben of elkaar missen,
als er maar een 'samen ' is.
Innerlijk, uiterlijk... of allebei.
Het regent aan het raam,
maar de koffie geurt
en het is goed zoals het is.
Ik hoor muziek in de regen en vul twee glazen
met water, allebei voor de helft.
dan schenk ik het water van het ene glas bij het
water van het andere glas. Als het glas vol is
kan ik niet meer zien welk water van het ene glas is
en welk water van het andere glas.
Zo wil ik je liefhebben.

Ja, Toon kon het mooi verwoorden.