dinsdag

Toen, nu en hoe verder?

Vandaag  is de ramp 25 jaar geleden.
Maar voor veel mensen is het een dagelijkse realiteit.
Een nu die geen toekomst lijkt te hebben..
Of toch wel... ?? Een vraag die ik jou, lezer, wil stellen.

Volgende week woensdag komen er 30 kinderen in de leeftijd 10-12 jaar voor een maand naar ons eiland.
Kinderen met een te lage weerstand, uit sloppenwijken van een desolaat Belarus. Kinderen die verhoogde kans hebben op schildklierkanker , andere kankersoorten of andere ziektes die inherent zijn aan het besmette gebied waarin ze nog steeds leven.
Nazaten van de generatie  ( Generatie Stralingssyndroom ) die de ellende heeft meegemaakt. En er dagelijks nog mee moet dealen.
Omdat de overheid het vertikt.

Wij krijgen twee knulletjes.
Ze zijn meer dan welkom.

Ik denk terug aan Vladimir en Dima, de eerste rusjes die ik mocht omarmen. Dat is alweer jaren geleden...
Hoeveel Vlad's en Dima's zullen nog volgen??


Voor informatie: klik

6 opmerkingen:

Sjoerd zei

Ik vind het heel mooi dat dit voor deze kinderen georganiseerd wordt. Ik vind het ook mooi dat jij daaraan meedoet. Minder mooi is dat we er eigenlijk niets van geleerd hebben.

John zei

Ik las gister dat dat ze daar weer gewoon met kernenergie verder willen. Hoe zot kunnen ze zijn.
Mooi dat die gastjes bij jullie lekker kunnen bijtanken!

Anoniem zei

Ik denk dat mensen het nooit zujllen leren

Sylvia zei

Ezels stoten zich in het gemeen niet tweemaal aan dezelfde steen.

Mensen hebben de gave dit 100x te doen.

Waarom? Geen idee. We zijn rare wezens.

Nou ja: niet allemaal. Jij bent een fraai exemplaar. Een mooi, warm, nadenkend mens. Dat blijkt oa uit dat wat je nu weer gaat doen, voor die kinderen. Top!

Suske. zei

mooi dat die kindjes eens bij jou terecht kunnen. Even weg uit de ellende.
Jammer dat er nog vele van deze kinjes zullen volgen.
we hebben idd niets geleerd van deze rampen.

Kleurrijk Leven zei

Wat prachtig dat jullie dat doen. Deze kinderen verdienen het zo eens even vertroeteld te worden in een andere omgeving.
Maar de reden dat het nodig is is zo in-triest...nog triester is het feit dat er geen enkele les uitgeleerd is. :-(