De klok tikt, de zon zakt.
Weer een dag voorbij.
Het lijkt wel alsof april haast heeft om mei te worden.
'De tiid hâldt gjin skoft', zeggen ze hier.
Het lijkt wel alsof 2011 peper in z'n kont heeft. De weken galopperen aan me voorbij.
Of komt het door allerhande gebeurtenissen die in elkaar overvloeien zonder pauze?
Het leven is geen ratrace, maar zo voelt het soms wel.
Van de wieg naar het graf en daar tussenin doe je wat.
Ik vraag me wel es af wát ik eigenlijk doe.
Ik bedoel maar: ik heb een mooi leven hier op deze zandplaat, een fantastische plek om te wonen, een heerlijk huis - met uitzicht op de polder en de dijk aan de zuidkant en het bos aan de noordkant - , de mensen zijn best aardig ( een uitzondering daar gelaten ), het weer is hier altijd mooi ( ja, écht waar ), de zonsondergangen en sterrenhemels adembenemend.
Saai is het allesbehalve: vaak genoeg maak ik theater mee op straat of bij de buurtsuper.
Ieder zingt zijn eigen lied, speelt zijn eigen rol.
Ons podium beslaat zo'n 30 kilometer; weergaloze duinenrijen, groene naaldbossen, weidse polders en lieflijke dorpjes.
Aan variatie geen gebrek.
En toch stap ik straks uit deze bijzondere setting.
Dan houdt mijn rol op van verkoopmiep,ganzenkippenhoedster, roedelhoudster, pleegmoeder...
Hoewel: pleegmoeder zal ik wel een beetje blijven, zélfs op 20.000 km afstand.
Natuurlijk zal ik die tweepleegpuubs jonge dames wel een beetje volgen in hun wel en wee ( waarvan ik hoop dat het voornamelijk wél mag zijn ) .
Dus wat doe ik eigenlijk?
Weggaan, achterlaten, koesteren, lachen, onthouden, loslaten, huilen en vooruitzien.
Leven op een nieuw podium, in een onbekende setting. Ssssspannend.
Misschien hebben ze daar nog wel een leuke rol voor me klaar liggen.
Weer een dag voorbij.
Het lijkt wel alsof april haast heeft om mei te worden.
'De tiid hâldt gjin skoft', zeggen ze hier.
Het lijkt wel alsof 2011 peper in z'n kont heeft. De weken galopperen aan me voorbij.
Of komt het door allerhande gebeurtenissen die in elkaar overvloeien zonder pauze?
Het leven is geen ratrace, maar zo voelt het soms wel.
Van de wieg naar het graf en daar tussenin doe je wat.
Ik vraag me wel es af wát ik eigenlijk doe.
Ik bedoel maar: ik heb een mooi leven hier op deze zandplaat, een fantastische plek om te wonen, een heerlijk huis - met uitzicht op de polder en de dijk aan de zuidkant en het bos aan de noordkant - , de mensen zijn best aardig ( een uitzondering daar gelaten ), het weer is hier altijd mooi ( ja, écht waar ), de zonsondergangen en sterrenhemels adembenemend.
Saai is het allesbehalve: vaak genoeg maak ik theater mee op straat of bij de buurtsuper.
Ieder zingt zijn eigen lied, speelt zijn eigen rol.
Ons podium beslaat zo'n 30 kilometer; weergaloze duinenrijen, groene naaldbossen, weidse polders en lieflijke dorpjes.
Aan variatie geen gebrek.
En toch stap ik straks uit deze bijzondere setting.
Dan houdt mijn rol op van verkoopmiep,
Hoewel: pleegmoeder zal ik wel een beetje blijven, zélfs op 20.000 km afstand.
Natuurlijk zal ik die twee
Dus wat doe ik eigenlijk?
Weggaan, achterlaten, koesteren, lachen, onthouden, loslaten, huilen en vooruitzien.
Leven op een nieuw podium, in een onbekende setting. Ssssspannend.
Misschien hebben ze daar nog wel een leuke rol voor me klaar liggen.
10 opmerkingen:
Wát? Ga je zo ver weg?
Zou je nou eindelijk eens een tipje van de sluier op kunnen oplichten?
Ik ben geen nieuwsgierig mens, maar hier wil ik nou wel eens het fijne van weten!
Ik vind het eigenlijk voor ons wel een beetje triest, alsof ik je kwijtraak...
Spannend! Van het ene eiland naar het andere...O, en als ze nog een écht klein persoon nodig hebben om Hobbit te spelen...
Je gaat een eind van huis Salty. Leuk!
Wij zijn benieuwd
MoeeeaaaaaAAAH! Da's nou pas écht Eiland-hoppen... maarrreeeh, Hop je ook weer terug, of....
@Zuster:
1) Ja
2) Wees blij dat het geen boerka is
3) Het fijne komt nog
@Sjoerd:
Je raakt me niet echt kwijt, zolang ik een plekje in je lezershart mag hebben...
@Ter:
Stuur je CV naar Peter Jackson, en wie weet.... ( ik zal ook een woordje voor je doen zo gauw ik hem spreek ;) )
@Red:
Sterker: Het wórdt mijn nieuwe thuis!
@Paco:
Wij?? Jij en de koningin??? :-)
@ Tikje:
Hop - hop - Hobbit...
Steeds gedacht dat je naar de provincie Zeeland ging verhuizen... :-) Maar die andere dus, geweldig land lijkt me dat, het gaat je daar vast heel goed bevallen!!
Ik heb maar één brandende vraag! Waarom ga je weg Salty? Waarom?
@Blankie:
Jouw vraag beantwoord ik in een persoonlijke mail, oké?
Een reactie posten