Vurig Vertier

Maandag, beginvandeweekdag, sopdag, grijzedag, boodschappendag, rekeningenbetaaldag, wasdag, maar vooral luisternaarmuziekdag.

Ik mag graag wat muzikaal vertier om me heen hebben, hetzij kakelende kippen, snurkende honden, fluitende vogeltjes of andere natuurgeluiden. Houdt me wakker en vrolijk. Hoewel die honden...
Maargoed. Muziek is er in vele vormen, soorten en maten.  En de diversiteit daar tussenin is voornamelijk leuk en uitdagend. Zo draai ik soms wekenlang de Symphony No.3  van Saint Saëns, geweldig!  Oom Hector Berlioz komt ook met enige regelmaat langs, het dramatische  La mort d' Ophélie, opus 18 nr.2 is kippenvel in één woord. ' Je kunt alleen componeren wat je zelf hebt beleefd ',  heeft deze romanticus ooit gezegd. Tja,met zo'n uitspraak weet je meteen waar het over gaat. Dat hij liefhebber was van Shakespeare vind je in veel stukken terug.  Dramatique verweven met emotionele noten.
Hoe meeslepend kan muziek zijn.... ?
Maar ook Bach is regelmatig bij mij op de koffie, net zoals Daniël Lohues ( ook een fervent Bach-liefhebber trouwens! )
Maar vandaag had ik een cd in handen die ik ergens begin 2012 had aangeschaft op aanraden van Bernard Gepken. Hij lag keurig op het stapeltje 'nog-te-draaien-en-te-beluisteren'.
Tijdens de afstof sessie in de vroege middag knipoogde hij olijk naar mij en sjanste zichzelf in de cd-speler. En sindsdien issie er niet meer uit geweest. Vetgoeigaaf.  Behoorlijk anders dan Bach en Berlioz, maar zeker bjusterbaarliik mooi op zijn eigen wijze.
Wie ik bedoel??  Ryan Adams.  'Ashes and Fire. '
Een prima kompaan om wat vuur te brengen in een grijze maandagmiddag.