Ik fiets van West naar Oost en overdenk mijn zondagse 'preek '. Nouja preek.. waar ik heen ga voor mijn wekelijkse portie arbeidsvitaminen noemen we het een 'vrolijke bijeenkomst '. Geen dienst, geen preek maar een samenzijn en samendelen. Das mooi, want daar krijg je energie terwijl je het ook geeft. Lekker ! Wordt een mensch vrolijck van.
Zoals gezegd, ik fiets van West naar Oost en kauw nog eens op die vitamines. 'J ' had het het over "Where do you put your But "? Niet bedoeld als : 'waar leg je je kont neer ', maar: waar zet je je 'maar' neer? Niet alleen een lesje in zinsbouw, eerder een advies in: wat bedoel je eigenlijk te zeggen? Kom daar maar eens achter.
Toch: hoe simpel kan het zijn: Let eens op het woordje 'maar '... Veel zinnen beginnen met bijvoorbeeld: 'ik vind dit leuk maar.... ' 'ik lust dat wel maar... ' en na die maar dán komt het! Dan komt het aller- aller belangrijkste. Vóór de maar is het ( maar ) gewoon een zin. Maar ná de maar komt eigenlijk datgene waar het eigenlijk om draait: ik vind je leuk ( ja echt waar ) maar... .( klaagzang, eigenlijk ben je eigenlijk net niet goed genoeg ) Ik lust wel spruitjes maar..... Om maar wat te noemen.
Wat ná de maar komt is dus de kern. Dat blijft hangen, dat zet aan. De eerste helft ervoor vergeet je omdat het laatste altijd blijft hangen.
Ik heb een leuke job maar ik heb ik een hekel aan mijn baas. Wat blijft hangen: het leuke werk of de hekel aan de baas?
Terug naar het fietsen, ondertussen zijn er al heel wat kilometers getrapt. Ik fiets en overdenk, ik overdenk en fiets. En dan ineens komen twee fietsers mij tegemoet. Een man en een vrouw.
In de drup , in de miezer, in de grijze grijzigheid hoor ik de man tegen de vrouw zeggen terwijl ze mij passeren: '' ik heb toch zo'n verrekte hekel aan fietsen maarrrrr ik doet het want met jou vind ik het leuk! Zo samen! ''
Ik schiet in de lach, dit is de leukste volgorde die ik hoor met het woordje 'maar ' en die mij terugwerpt op mijn zondagse samenzijn. Where do you put your but? Deze man had zijn 'but ' zijn 'maar '' op het fietszadel , wat hij eigenlijk verafschuwde... maar/ but ... last BUT not least: hij vond het leuk! Omdat hij sámen was met zijn lief/ geliefde!
Er kunnen heel wat 'maren ' zijn in je leven, maar als je op de goede manier er in zit ( met je kont of met je BUT ) , dan wordt je 'maar' een opsteker, een 'maar ' zonder 'jamaar ' ( jamaar wordt altijd een 'ja-mmer ' en als je het maar snel genoeg zegt wordt het jammeren! )
Als je de maar maar op de juiste plek zet, kan zelfs een grijze dag zonnig worden! Kan een probleem een oplossing krijgen. Kan een hekel punt veranderen in liefde.
Waar zet jij je 'maar '?
2 opmerkingen:
Als het even kan stel ik geen voorwaarden aan 'zijn'. Bij onvoorwaardelijk liefhebben passen - in mijn optiek - geen voorwaarden. Dus ook geen 'maren'. 'Ik hou van je zoals je bent maar vind dat jij (je gedrag) moet veranderen' is voor mij geen optie. En zeker geen goede basis voor een gezonde liefdesrelatie.
Hai Terrence, dank voor je reactie.
Kan liefhebben zonder voorwaarden? Ik vraag het me af. Van mijn hond weet ik het zeker: hij houdt onvoorwaardelijk van mij... en nog meer als hij zijn brokken of iets lekkers krijgt.
Veranderen voor anderen... soms doen we dat bewust. Soms onbewust. En anders is het de tijd wel die ons doet veranderen... Doordat we ouder worden veranderen we hoedanook. En de liefde.. verandert dan ook. Soms ten goede en soms niet ten goede. Soms in nog meer liefde soms in vriendschap. Dat doet niets af aan de acceptatie maar stelt het licht vanuit een andere hoek.
Wel fijn dat je de optie-knop van 'veranderen voor mij ' hebt uitgezet *wink*
Een reactie posten