Maat

Soms komt er van Bloggen helemaal niks, gewoon omdat je er de tijd  niet voor hebt. Omdat er twee Belarussische kinderen je huis overhoop halen voor een maand, omdat er veel werk aan de winkel is vanwege binnenshuizige-schilderklussen , omdat er schrijfwerk wacht wat voorrang heeft en er  - even snel -  ook nog overzeese zaken geregeld moeten worden. En dat alles tussendoor en tegelijk.
De regelmaat was - behalve de kinderzaken - ver te zoeken. Mijn agenda was een verloren maat - ergens lag hij te stoffen onder sprookjesboeken en voetbalkleertjes.
Gelukkig hangt de kalender altijd op zijn plaats. Maar dagen werden al snel weken en zo was er weer een maand voorbij....

Vandaag: het weer is uit zijn ritme en we hebben herfst in plaats van lente.
Een zuidwester trekt over mijn zandplaat en laat mateloos takken zwiepen en zwaaien, golven beuken, en regen spoelen.Tot vanavond zeven uur. Toen werd het droog. Eindelijk.
Dus hup: met ons twee naar de zee.  Altijd fijn: uitwaaien en zilte lucht snuiven.

Gelukkig is bij zee altijd regelmaat: na eb komt vloed.
Een geruststellende gedachte : bij de zee komt alles op tijd.

Mijn Maat