Aardig

Enige tijd geleden had ik een ruiloproepje staan, daar kwam lange tijd niets op totdat er plots op een dag de postbode een pakje kwam brengen met daarin een verrassing. Zonder wederruil was daar een dvd van een geliefde film. Van een aardig iemand. Dacht ik.

Enige tijd geleden schreef iemand een stukje over mij. Op z'n zachts gezegd nogal ongenuanceerd maar het stuk werd gevreten alsof het een marsreep was.
 ( Gewoon consumeren en niet nadenken wát je nu werkelijk vreet  #loze calorieën ) In twee happen heb je alles.
Tot mijn verbazing las ik tussen alle bla-bla reacties een opmerking van bovengenoemd persoon. De aardigheid was meteen op z'n retour. Bleek.
Geheel meegaand in het schrijfsel kreeg de pennevrucht bijval.

Merkwaardig: zonder alle ins- en outs nemen mensen kennelijk alles klakkeloos over wat op internet wordt gespuugd. En dat heet dan waarheid.
Eigenaardig ook. Terwijl er in feite niets eígen-aardig aan is.
Mássaal praten mensen elkaar na, en zo wordt er een bodem gelegd voor een waarheid die buitengewoon onwaardig is. En dan schrijf ik met opzet de w ertussen.

U begrijpt: die dvd gaat terug. Het verhaal van de pennevrucht laat ik voor wat het is, het zal vanzelf opdrogen en de wind zal het wegblazen , daar hoef ik geen moeite voor te doen.

Soms is het beter om dingen op hun retour te laten gaan.
Of het nu een verhaal of een dvd is.  En soms is het een persoon.

Overbodige ballast moet je overboord gooien, anders word je bootje te zwaar. En ik vaar graag nog een stukje verder.  Er wacht nog genoeg moois aan de horizon.