Tralala (2)

Ja, ik wéét het; het beloofde stukje over de tralala... even denken... wat zou ik ook alweer schrijven dan? Want mijn vorige epistel is al weer van ettelijke weekjes geleden. De tijd gaat ook zó snel....!

De blijheid had zeker te maken met het speciale bezoek: mijn broer en schoonzus die ik twee jaar niet gezien had. Sommige mensen zouden een moord plegen om hun familie zolang niet te zien, maar ik was helemaal heppydepeppy.
Het mag gezegd worden, ik ben nogal dol op mijn broer(s).
Dat is wel eens anders geweest, in een tijd van lang geléé waarin we elkaars haren nogal es niet bepaald zachtzinnig uit de kop trokken. Tijdperk vroege jeugd - jeugd.
Die liefde voor broerlief is ergens ontstaan in de jaren '70 toen hij ( de andere broer trouwens ook, maar later ) besloot met lief en al te vertrekken.
Naar Nieuw Zeeland.
Permanent.
Toen was het toch wel een 'oei-momentje '.  Twintigduizend kilometer ver is best wel ver.
Je ziet mekaar dan niet meer zo vaak, en even op de koffie komen is dan eerst letterlijk op de koffie komen want zo een vliegticket is best prijzig.

Maar,  zoals dat gaat met tralalala..,  't komt te voet en gaat te paard. (Via een val in een bunker, dat dan weer wel.)

Het bezoek van broerlief en schoonzus telde welgeteld 3 dagen. Toen waren ze alweer foetsie.
Ze moesten nog cruisen over de Donau én Boedepest en Wenen bezoeken vanwege een belangrijke beurs en, dergelijke,  aan mijn broers werk gerelateerde,  uitstapjes maken. Korte vreugd dus.
Maar 't was alderbarstens mooi. Dat wel.

Het was niet het enige tralalaa-erige moment. Er waren er meer. Bijvoorbeeld dat ik iemand -na járen- via facebook terug vond (en inmiddels een flinke skype-sessie met hem heb gehad, bere-leuk).
Een ander voorbeeld  was de uitnodiging om dit jaar weer bij de ITGWO te zijn op Vlieland.

Met veel plezier heb ik tijdens twee zonovergoten dagen mogen werken in een bloedheet maar prachtig geoutilleerd  gewonden-nest c.q. EHBO-tent. Tussen de verstuikte enkels, blaren, brandwondjes, onwelwordingen door ben ik enorm goed verzorgd met hap en snap. De welbekende combinatie van lekker & leuk,  waar ik graag voor ga.  Zulks houdt de boel mooi in balans.

Tussendoor en eromheen is het natuurlijk ook  'gewoon', alledaags  (werk), regenachtig, verdrietig-want- iemand-dood-in-de-familie, druk, simpel,gezellig, veeleisend, en: Herfst.
Die herfst laat zich momenteel van alle kanten zien, regen, hagel, nog meer regen en heul veul woei. Met tussendoor wat zon. De tralala  'tussendoor ' zegmaar ;)
Dat houdt de boel mooi in balans.