Salty Letters
Strandbanjer, Golvenduiker, Verhaaltjesschrijfster tussen eb en vloed.
zondag
Boer zoekt Vrouw seizoen 2019/1
Foto: Persgroep Net
Gisteren waren we ( mijn vriendin en ik ) bij de Sneak Preview in Ede, alwaar wij met nog een paar honderd deernes en heerschappen als eerste het tipje van de sluier kregen. Wij kregen namelijk de voorkant van de boeren te zien. En dat was - op zijn zachts gezegd - bjusterbaarliik leuk! En dan kan ik het toch niet laten om er een blog (-je) over te schrijven...
Zometeen is het dan zover, de kersverse aftrap van een nieuw seizoen Boer zoekt Vrouw, weer een nieuwe voorstelronde met 9 boeren en 1 boerin... ik kannie wachte, nie....
Half Nederland ligt weer voor de buis ( over welgeteld een uur), want we blijven natuurlijk een nieuwsgierig volkje en willen graag het wel en wee op liefdespad meemaken van onze voedselverstrekkers. Hoewel, niet alle boeren in de serie zijn voedelverstrekkers. Er zit warempel ook een knollenboer tussen en dan bedoel ik niet de rode bietjes ( Godzijdank niet! Als ik iets niet blief dan zijn het wel rode bietjes ) , nee, dit heerschap ( want man ) heeft een hengstenhouderij . Ik verklap niet waar. Hij heeft wel een bonuspunt alvast want in het weekend kan de new-wife-in spé heerlijke zelfgebakken friet van um verwachten. Of soep. Groentesoep met ballen. ( die kunnen eruit gevist worden natuurlijk ;) want niet iedereen eet vlees. )
Tijdens de interviews kregen we al een goed beeld van de deelnemers/ster ( complimenten voor het camerawerk, moooooooooie plaatjes! ) en heb ik voor mijzelf stiekum al 1 boer tot KNUFFELBOER van het seizoen uitgeroepen, een ( jonge ) boer die het werk van zijn overleden vader voortzet samen met zijn moeder. De manier waarop en hoe hij het bedrijf runt, met de dieren omgaat en in het leven staat gaf mij al tranen van ontroering in de ogen. Zo puur en oprecht. Ik hoop dat we heel veel van um gaan zien ! Tis dat ik niet in de juiste leeftijdscategorie val anders had ik al geschreven!
Al geschreven? Ja dat kon meteen ná de Sneak Preview al. En daar maakten al heel wat famkes, froulju en hier en daar een beppe (oma ) , gebruik van. Dus mensen... de teller loopt al.
Nou , nu ga ik gauw voorbereidingen treffen voor een avondje Happy-TV. Laters!
woensdag
Hemelvaart
Hemelvaart.
Vlak voor Jezus van de aarde verdwijnt maakt hij zijn discipelen tot apostelen. Het is alsof zij voor hun examen zijn geslaagd en nu als zelfstandigen kunnen gaan werken. Kennelijk is de dagelijkse aanwezigheid van Jezus niet meer nodig. De verantwoordelijkheid voor de verbreiding van het evangelie, die goede boodschap van verzoening en gerechtigheid, wordt bij de mensen gelegd. Je kunt zeggen : opnieuw. God heeft zich nimmer voor het karretje van de mensen laten spannen, Hij heeft ook de mens niet tot marionet gemaakt. De verantwoordelijkheden voor wat op aarde gebeurt ligt ( is gelegd ) in de handen van mensen.
Misschien dat dit het voor de gelovige zo moeilijk maakt. Want de verantwoordelijkheid heeft vrijheid nodig en omgekeerd. En vrijheid te beleven, de dagen door, is daarom zo moeilijk omdat het je confronteert met de keuze tussen goed en kwaad.
Jezus neemt afscheid van zijn vrienden. Voorgoed. De ervaringen die zij hebben opgedaan in de jaren dat de Messias bij hen was, moeten hen helpen hun vrijheid en verantwoordelijkheid te beleven, zó dat het leven van henzelf en anderen er waardevol door wordt.
De engelen, die na Jezus' afscheid de apostelen toespreken maken het
duidelijk: Staren jullie naar de hemel! De Heer zal weerkomen op aarde.
De aarde , dáár ligt het werkterrein van de mensen. Staren naar de
hemel is nutteloos. Dat mag je hooguit af en toe eens doen.
Eventjes maar.
Eventjes maar.
vrijdag
Goede Vrijdag
De machten van goed en kwaad komen samen in de figuur van Jezus. Zo bitter is de strijd tussen die twee, dat er geen vergelijk mogelijk is. Een van de twee moet het onderspit delven. Van buitenaf gezien is Jezus de hoofdpersoon in een tragedie. Onafwendbaar volstrekt zijn noodlot. Dat spreken de omstanders bij het kruis dan ook uit; "Redt Uzelf!'
Anderen heeft hij gered, maar zichzelf kan Hij niet redden.
Maar hierin kunnen we zien dat Hij zichzelf niet in veiligheid stelt ten koste van anderen. De macht van de liefde , van de solidariteit met de mensheid blijkt uit Jezus' volhouden, tot en met het bittere einde. Hij is verraden door vriend en vijand, omdat Hij niet heeft willen passen in het bekende spel van de machten. Hij heeft geen nieuw koninkrijk willen vormen. Hij heeft zich ook niet willen onderwerpen aan het oude. Hij is mens gebleven in de ruimst denkbare zin, in het trouw zijn aan zichzelf. En wie in de mensenwereld zich niet overgeeft aan het geweld, aan de bestaande structuur en ook niet een nieuwe structuur opbouwt, die wordt door de goeden en de kwaden uitgespuugd.
Hangend aan een kruis, de aarde wil Hem niet, de hemel evenmin.
Hij wordt gejaagd in het niets van de schijnbare zinloosheid.
Zelfs God heeft deze mens verlaten.
Zelfs God, die Jezus herhaalde malen had genoemd ' Mijn geliefde zoon '.
De verzoening tussen God en de mensen is kennelijk alleen op de duurste manier te verkrijgen. Door het offer van de aan zichzelf trouwe mens.
Goede Vrijdag maakt duidelijk, dat je nooit op zoete, zachte wijze over verzoening kunt spreken. Verzoening wordt op bittere wijze bereikt, door bloed, zweet en tranen.
zondag
Courgette
Kennis X kwam langs op de fiets en vol trots liet ze me zien wat ze
in haar fietstas had meegenomen. Een courgette uit eigen tuin. 'Ja, zei
ze 'hij is een beetje groot gegroeid want we waren drie weken op
vakantie en toen we terug kwamen was dit het resultaat'. Lachend keek ze
me aan, en vervolgde; 'Je kunt er altijd nog soep van maken '.
Ja, ik geloof dat dat ook het enige was waar dat ding geschikt voor was.
Het leek wel een rugby-bal. Een gepokkelde rugby-bal maar dan groen.
's Avonds nam ik het ding eens onderhanden , in één keer schillen zou niet lukken dus dan maar een broodmes er bij. Hopsakee de kontjes er af.
De rugbybal werd doelgericht in schijven gesplitst. Ik had een lekker recept van Courgette Whiskeynette , courgette schijven gekarameliseerd in zoete whiskeysaus.
In wat rijstolie bakte ik de schijven. Nouja bakken...het leek er niet eens op want de substantie viel in brokstukjes uiteen. Het leek wel een soort soppende swamp in mijn pannetje. Wat een snert Courgette zeg!
Mistroostig keek ik in mijn pannetje. Of dit nog wat zou worden... ik had sterk mijn twijfels.
Ik pakte een ander pan en vulde die met twee liter water. Soep was het al bijna, dus soep zou het worden. Per slot heb ik ook nog een staafmixer. ( Lang leve die uitvinding ! )
De courgette ( wat er van over was , dat heet ) in de pan met water en brmmmmmmm met de staafmixer.
Ja leuk. Nu had ik een groene zee.
Hup, wat macaroni er bij ( bij gebrek aan vermicelli ) en laten koken.
Wat hoort ook alweer in soep? Balletjes gehakt? Mwah ben niet zo van de ballen. Soepvlees? Nee, niet in huis. Maar wacht, ik had nog wel een pakje spekjes ( jaja, scharrelvlees ) in de diepvries.
Die maar bakken dan. Zo gezegd zo gedaan. De soep soepte fleurig, de spekjes bakten geurig. Na een minuut of wat vond ik het welletjes en gooide de spekjes in de groene zee. Als ijsschotsen dreven ze rond. Het was best een grappig gezicht als je je fantasie er wat bij losliet maar helaas was die fantasie niet genoeg voor de smaak. Wàt een meuk.
Tja, daar stond ik dan. Pan vol soep die eigenlijk wel in het slootje kon. Maar dat ging me toch net ff te ver. Wat kan ik er nog van maken , dacht ik bij mezelf. Het is groen....
In de olifantensupermarkt vond ik al snel wat ik zocht:pepers, spliterwten, wortel en ui. Blij fietste ik weer naar huis.
Niks weggooien van eten, er gewoon een andere draai aan geven en dan kan het best nog wel wat worden.
Thuisgekomen waste ik de erwten en liet ze een uurtje koken in de courgette soep. De groene zee werd nog groener. Hup nog een uitje er bij en een winterpeen. Ziedaar: heerlijke snert.
Morgen komt boer John. Mag hij soep eten. Courgettesnert. Van die snert Courgette!
De Whiskey doen we dan wel als aperitief ;)
Ja, ik geloof dat dat ook het enige was waar dat ding geschikt voor was.
Het leek wel een rugby-bal. Een gepokkelde rugby-bal maar dan groen.
's Avonds nam ik het ding eens onderhanden , in één keer schillen zou niet lukken dus dan maar een broodmes er bij. Hopsakee de kontjes er af.
De rugbybal werd doelgericht in schijven gesplitst. Ik had een lekker recept van Courgette Whiskeynette , courgette schijven gekarameliseerd in zoete whiskeysaus.
In wat rijstolie bakte ik de schijven. Nouja bakken...het leek er niet eens op want de substantie viel in brokstukjes uiteen. Het leek wel een soort soppende swamp in mijn pannetje. Wat een snert Courgette zeg!
Mistroostig keek ik in mijn pannetje. Of dit nog wat zou worden... ik had sterk mijn twijfels.
Ik pakte een ander pan en vulde die met twee liter water. Soep was het al bijna, dus soep zou het worden. Per slot heb ik ook nog een staafmixer. ( Lang leve die uitvinding ! )
De courgette ( wat er van over was , dat heet ) in de pan met water en brmmmmmmm met de staafmixer.
Ja leuk. Nu had ik een groene zee.
Hup, wat macaroni er bij ( bij gebrek aan vermicelli ) en laten koken.
Wat hoort ook alweer in soep? Balletjes gehakt? Mwah ben niet zo van de ballen. Soepvlees? Nee, niet in huis. Maar wacht, ik had nog wel een pakje spekjes ( jaja, scharrelvlees ) in de diepvries.
Die maar bakken dan. Zo gezegd zo gedaan. De soep soepte fleurig, de spekjes bakten geurig. Na een minuut of wat vond ik het welletjes en gooide de spekjes in de groene zee. Als ijsschotsen dreven ze rond. Het was best een grappig gezicht als je je fantasie er wat bij losliet maar helaas was die fantasie niet genoeg voor de smaak. Wàt een meuk.
Tja, daar stond ik dan. Pan vol soep die eigenlijk wel in het slootje kon. Maar dat ging me toch net ff te ver. Wat kan ik er nog van maken , dacht ik bij mezelf. Het is groen....
In de olifantensupermarkt vond ik al snel wat ik zocht:pepers, spliterwten, wortel en ui. Blij fietste ik weer naar huis.
Niks weggooien van eten, er gewoon een andere draai aan geven en dan kan het best nog wel wat worden.
Thuisgekomen waste ik de erwten en liet ze een uurtje koken in de courgette soep. De groene zee werd nog groener. Hup nog een uitje er bij en een winterpeen. Ziedaar: heerlijke snert.
Morgen komt boer John. Mag hij soep eten. Courgettesnert. Van die snert Courgette!
De Whiskey doen we dan wel als aperitief ;)
Missen
Fee schreef een gedichtje over missen ( ideeën-fee.nl )
Missen kan verschillende kleuren hebben en evenzovele vormen
Ik mis je , ik heb je gemist. Mis ik ooit het missen ? Soms mist er een dag, soms heb je dagenlang mist.
Is het niet fijn dat er zoveel kleuren zijn.
Het wolkend wit wat soms voor het blauwe zit, is hooguit een gordijn.
En als de regen en het missen is geweest
komt het regenbogenkleuren-feest.
x Salty
Missen kan verschillende kleuren hebben en evenzovele vormen
Ik mis je , ik heb je gemist. Mis ik ooit het missen ? Soms mist er een dag, soms heb je dagenlang mist.
Is het niet fijn dat er zoveel kleuren zijn.
Het wolkend wit wat soms voor het blauwe zit, is hooguit een gordijn.
En als de regen en het missen is geweest
komt het regenbogenkleuren-feest.
x Salty
Abonneren op:
Posts (Atom)